صنایع اتومبیل سازی در ایالات متحده، پودر میکا را جهت بهبود کارآیی قطعات پلاستیکی بکار می بندند. در پلاستیک ها، ذرات پودر میکا به عنوان عاملی جاذب صدا و لرزه عمل نموده و می توانند ویژگی های مکانیکی را بوسیله افزایش پایداری، سفتی و مقاومت افزایش دهند.

پودر میکا سیلیکاتی شفاف است که از مواد معدنی میکای مسکوویت (پتاسیم سیلیکات آلمینیوم) ساخته شده و دارای خواص گوناگونی است. این پودر شفاف, مات و بی رنگ (با دی اکسید تیتانیوم یا آهن اکسید پوشش داده شده است) است. پودرمیکا به عنوان یک بسط دهنده رنگدانه در رنگ مورد استفاده قرار می گیرد که به معلق ماندن رنگ دانه کمک نموده، خاکه دهی، آبرفتگی و ترک خوردگی سطح تمام شده را کاهش داده، از نفوذ آب و هوازدگی کاسته و به براقیت ته رنگ رنگدانه می افزاید. در برخی از رنگ های اتومبیلی، از پولک های ریز میکا جهت ایجاد جلای مروارید استفاده می گردد.

کشورهای انگلستان، ایرلند، سوئد، روسیه، هندوستان، امریکا ، کانادا، کره جنوب ی ، چین و ماداگاسکار از مهمترین تولید کنندگان میکا در دنیا هستند . تولید میکا در سال 1994 در دنیا در حدود 240000 تن بوده که 60 درصد سهم امریکا، 17 درصد سهم روسیه، 13 درصد سهم هندوستان و 4 درصد سهم کره جنوبی بوده است. پگماتیتهای الوند همدان، گرانیتهای مشهد، پگماتیتهای بین اراک و بروجرد و جندق اصفهان وگرانیتهای روستای قره باغ ارومیه از مناطق مهم میکادار ایران به شمار می رود.

میکا گروهی از ترکیب های پیچیده سیلیکات آلومینیوم آبدار و فلزهای قلیایی است که آب ترکیب همه آنها به صورت هیدروکسیل بوده و بیشتر آنها دارای یک یا چند عنصر دیگر مانند آهن ،منیزیم، لیتیم و فلوئور هستند. یکی از مهمترین مواد پرکننده معدنی در ساخت کفپوش ها میکا می باشد. کیفیت، خصوصیات نوری و مکانیکی کف پوش به مواد پرکننده بستگی دارد. میکا میزان نور انعکاسی را افزایش می دهد در نتیجه کفپوش براق می شود. رطوبت، سایش، نور و مواد آلی موجب فرسوده شدن کف پوش می‌شوند. میکا سبب افزایش مقاومت کف پوش در مقابل رطوبت، نور، سایش و مواد اسیدی می شود. نور فرا بنفش موجب اکسید شدن مواد می‌شود. میکا باعث جذب نور فرابنفش و محدود شدن تخلخل می‌شود در نتیجه مقاومت فرسایشی را افزایش می‌دهد.

میکا را می توان بعنوان یکی از مهمترین مواد بکار گرفته در پیشرفت تکنولوژی (مخصوصا صنایع الکترونیک) در حال و آینده نام برد. این کانی به صورت های ورقه ای یا بصورت دانه های ریز و فلسی در صنعت به کار می برند. کاربردهای میکا در صنایع مختلف به شرح زیر است: خشک کننده و پوشش دهنده، دیوارهای سیمان گچی (افزایش مقاومت دیوار)، منبسط کننده ماده رنگی، بلکا، حفاری نفت (پوشش دهنده ترک ها و خلل و فرج ها)، الکترودهای جوشکاری، کاغذ سازی، تولید لاستیک، پلی پروپیلن، آجر نسوز، کوره های ذوب ریخته گری، فولادسازی (منبع تهیه لیتیوم)، ساخت وسایل اپتیک (عدسی)، زیور آلات، دیوار عایق حرارتی، پلاستیک سازی، علاج برخی بیماریهای پوستی، چسبنده ها، تولید کاغذ میکا (میکای مصنوعی)، صنایع کشاورزی و … به کار می رود.

در حفاری از گل حفاری برای بالا آوردن تراشه های زمین از ته چاه و خنک کردن و روان کردن مته استفاده می شود. در واقع گل مطلوب در حفاری به گلی گفته می شود که به اندازه کافی غلیظ باشد تا بتواند منافذ طبقات و ماسه ها را طوری مسدود نماید که سیال نتواند به درون آنها نفوذ نماید و توانایی انسداد منافذ ماسه و جلوگیری از ریزش دیواره چاه و کنترل فشار های گاز را داشته باشد. یکی از این کانی ها که به گل حفاری اضافه می شود میکا است. کانی میکا در صنعت حفاری باعث جلوگیری از هرز رفتن گل حفاری می شود. در واقع میکا باعث کنترل فشار و جلوگیری از فرسایش و خوردگی وسایل و تجهیزات حفاری می شود و همچنین باعث افزایش سرعت در روند حفاری می شود. در ضمن میکا از لحاظ اقتصادی مقرون به صرفه می باشد.

میکا گروهی از ترکیب های پیچیده سیلیکات آلومینیوم آبدار و فلزهای قلیایی است که آب ترکیب همه آنها به صورت هیدروکسیل بوده و بیشتر آنها دارای یک یا چند عنصر دیگر مانند آهن ،منیزیم، لیتیم و فلوئور هستند. کانی های اصلی گروه میکا، مسکوویت، فلوگوپیت، بیوتیت، لیپدولیت هستند که از میان آنها، مسکوویت و فلوگوپیت ارزش اقتصادی بیشتری دارند.

اصلی ترین میکای مصرفی در صنعت، نوعی مسکوویت است که به فراوانی در طبیعت یافت می شود و خواص عالی الکتریکی دارد. معمولی ترین کانی این گروه بیوتیت است. صنعت امروزی میکا به دو شیوه کار می کند:

–          گروه نخست: تولید کنندگان میکای ورقه ای

–          گروه دوم: تولید کنندگان میکای خرد شده

گفته می شود که بهره برداری از میکا در هند، پیشینه ای 2000 ساله دارد. در آغاز، در پزشکی و داروسازی و سپس اندک اندک در رشته های گوناگون کاربرد یافته است و واژه لاتین میک (Micate) به معنی درخشند یا براق است که نخستین بار توسط اگریکولا در سال 1546 میلادی به کار گرفته شده است. در سده نوزدهم میلادی در ایالات متحده امریکا، میکا در پنجره های کوچک بازدید کوره کاربرد داشته است.

علت رخداد رایج بیوتیت در سنگ های آذرین که در مقابل محدود بودن مسکوویت به پگماتیت‌ها و بعضی از سنگ های آذرین قرار دارد و به وسیله تحقیقات یودر (yoder) و یوگستر (Eugster) مشخص شده است. این دو محقق دریافتند که منحنی پایداری فلوگوپیت حدود 300 درجه سانتیگراد بالاتر از منحنی پایداری مسکویت قرار داشته و بسیار بالاتر از منحنی حداقل نقطه ذوب گرانیت قرار دارد. معنای این حرف این است که بلور فلوگوپیت (و بیوتیت) می‌توانند بطور مستقیم در دماهای عادی تبلور از ماگما متبلور شوند.

از طرف دیگر، منحنی پایداری مسکویت زیر منحنی حداقل نقطه‌ای ذوب گرانیت در فشار پایین قرار داشته و این منحنی را در حدود 700 درجه سانتیگراد و 1500 اتمسفر فشار بخار آب قطع می‌کند. بنابراین حضور مسکویت در گرانیت ها مبین تبلور در فشار زیاد بخار آب، یا به عبارت دیگر، عمق قابل ملاحظه می‌باشد. تفسیر دیگر حضور مسکویت این است که بگوییم مسکویت پس از تبلور سنگ در آن بوجود آمده است.

مسکوویت در سنگ های آذرین، دگرگونی و رسوبی یافت می گردد. در سنگ های آذرین به خصوص در سنگ های گرانیتی، مسکوویت یک کانی اصلی است. در پگماتیت های گرانیتی (granite pegmatites)، مسکوویت اغلب به صورت درشت بلورهایی با خطوط خارجی (outline) شش وجهی دروغین (pseudohexagonal: برخی از اشکال ارتورمبیک که مشابه شکل شش وجهی یا هگزاگونال می باشند) یافت می گردد. به این بلورها را تحت عنوان “کتاب ها” (books) می نامند زیراکه می توانند به شکل ورقه هایی به ضخامت ورقه های کتاب از هم جدا گردند. مسکوویت به ندرت در سنگ های آذرین با ترکیب حدواسط، مافیک و الترامافیک یافت می گردد.

مسکوویت می تواند طی دگرگونی ناحیه ای سنگ های رسی یا آرژیلیتی (argillaceous rocks) شکل گیرد. حرارت و فشار فرآیند دگرگونی، کانی های رسی را مبدل به دانه های ریز میکایی می گرداند که با پیشرفت فرآیند دگرگونی بزرگتر می شوند. مسکوویت می تواند به صورت دانه های محصور شده در شیست و میکا ایجاد شده و یا به حدی زیاد باشد که سنگ تحت نام “میکا شیست” یا “گنیس میکایی” (micaceous gneiss) نامیده شود.

مسکوویت در برابر هوازدگی شیمیایی مقاوم نیست. این کانی به سرعت تبدیل به کانی های رسی می گردد. گاهی پولک های بسیار ریز مسکوویت به حدی دوام می آورند که به بخشی از رسوبات و سنگ های رسوبی نابالغ (immature) مبدل می گردند. این قضیه گواهی براینست که چنین رسوبات و سنگ هایی در معرض هوازدگی شدید قرار نگرفته اند.

ميکا را به دليل خواص فيزيکي و مکانيکي بالايي که دارد، در بسياري از مصارف صنعتي استفاده مي کنند و شايد بتوان گفت که جايگزيني براي آن وجود نداشته باشد. اما در بعضي موارد شن و تالک به جاي آن مورد استفاده قرار مي گيرند (مانند پوشش سقف ها) از فايبر گلاس در موارد محدودي به جاي ميکا در ساختن پلاستيک هاي مخصوص استفاده مي شود