ورمیکولیت، نام عمومی گروهی از آلومینوسیلیکات های آبدار آهن و منیزیم است و یا بخشی از گروه کانی های فیلوسیلیکاته یا سیلیکات هاي صفحه ای است که در ظاهر شبیه به میکا است. گروه کانی های میکا شامل کانی های بیوتیت، مسکویت، لیپدولیت و فلوگوپیت است که ورمیکولیت از دگرسانی و یا هوازدگی کانی های بیوتیت و فلوگوپیت ایجاد می شود. انبساط و سبکی ورمیکولیت باعث شده این ماده در صنایع کشاورزی و ساختمانسازی مورد استفاده قرار گیرد.
در اثر شوك حرارتی (دماي بیش از 870° C) حجم ورمیکولیت 20 تا 30 برابر حجم اولیه افزایش می یابد و رشته های کرم مانندی به وجود می آیند. ورمیکولیت با فرمول عمومی
(Mg,Ca,K,Fe2+)3(Si,Al,Fe3+)4O10(OH)24(H2O)
در سیستم مونوکلینیک متبلور می شود و سختی 1.5 تا 2 دارد. همانند کانی تالک، ورمیکولیت آب آزاد دارد و با حرارت از آن خارج می شود. کانی ورمیکولیت به رنگ قهوه ای روشن تا تیره که به صورت دانه های آکاردئونی شکل دیده می شود. چگالی نسبی توده ای خام یا کنسانتره بین 0.64 تا 1.12 برای نوع منبسط 0.064 تا 0.16 است و رطوبت آن در دماي کمتر از 110 درجه سانتیگراد، 4 تا 10 درصد و pH آن در آب 6 تا 9 است. ورمیکولیت یک کانی دیرگداز است و دماي جوش ورمیکولیت 1200 تا 1320 درجه سانتیگراد و گرماي ویژه آن 0.84 تا 1.08 کیلوژول بر کیلوگرم درجه کلوین است.
ورمیکولیت در اثر حرارت دادن سبک می شود و از نظر شیمیایی خنثی و مقاوم در برابر آتش است. رسانایی گرمایی این کانی نیز 0.41-0.27 BTU برآورد شده است. ورمیکولیت به صورت خام، کمتر استفاده می شود و بیشتر کاربردهاي آن به صورت منبسط است.
